Het is moeilijk om nog mensen te vinden die mee aan de wieg stonden van hun voetbalclub. Het deed onze scout Danny Vanhouwe dan ook pijn dat zijn voetbalkind sinds dit seizoen de nationale reeksen voorlopig vaarwel heeft moeten zeggen. “Ik ben te emotioneel met deze club verbonden, daarom dat ik ze liever help met info te verzamelen over de tegenstander.” Het interview vond buiten plaats, vlak naast de zijlijn, en onder een avondzon bij een temperatuur van bijna twintig graden met zicht op het voetbalveld, zoals Danny wekelijks terug te vinden is. “Binnen SK Berlare is een scout een vrijwilliger, dus voor mij is dit puur een hobby. Wedstrijden bekijk ik het liefst live in een stadion, want daar heb je minder afleiding. Op tv ben je snel geneigd andere zaken te doen, want je hoort aan het stemgeluid van de commentator wanneer er iets interessants gebeurt. En heb je het toch gemist, volgen er tientallen herhalingen.” “Het was toen Yves Van der Straeten hier hoofdcoach werd dat ik begon met wedstrijdscouting. De bedoeling is dat de coach een zo volledig mogelijk beeld krijgt van de tegenstander. Daarvoor zitten we een keer per week ongeveer 20 minuten samen met hem en de andere scouts”, vervolgt Danny. “Al mijn verslagen zijn schriftelijk, want ben niet zo handig met die computerprogramma’s, maar ik kijk er wel naar uit om bij te leren van onze nieuwe scout Gregory, want dat is blijkbaar wel zijn dada.” Het scoutingsleven bracht hem op enkele memorabele plaatsen, zowel in positieve als negatieve zin. “Toen we een seizoen met allemaal Henegouwse clubs werden ingedeeld, kwam ik op plaatsen terecht met een accommodatie om van te huilen. Ik herinner me een vriendschappelijke wedstrijd van Beloeil tegen Péruwelz. Kwamen Chris en ik daar aan en zagen we van de bezoekers allemaal auto’s met Franse nummerplaten! Aangekomen in de kantine, enfin een houten chalet die daarvoor moest doorgaan, vroegen Chris en ik ons een koffie. Bekeken die medewerkers ons alsof wij van Mars kwamen. Een koffie krijgen op een weekdag? Onmogelijk!” Video-scouting Desondanks blijft Vanhouwe ervan overtuigd dat scoutingsverslagen niet zaligmakend zijn. “Pas op, scouting in het algemeen mag niet als een exacte wetenschap gezien worden. Het is niet meer dan een kapstok waar spelers en trainers zich aan kunnen vastknopen. Je kan wel aangeven of een ploeg technisch of fysiek sterk is, maar als de tegenstander vooraan een speler heeft lopen die elke week een ander trucje uitprobeert, dan sta je machteloos. Of tijdens de wedstrijden die je hebt bekeken, gaat die speler altijd binnendoor, maar tegen ons buitenom." Of video-analyses dan wel het grote verschil maken, heeft Danny ook zijn twijfels. “Samen met Herman De Landtsheer, de bekende video-analist van onder meer Lokeren, de Rode Duivels en Club Brugge, heb ik op de Heizelschool gezeten. Hoewel hij een kei is in de video-analyse, krijgen die ploegen evenveel goals tegen als de rest”, is Danny overtuigd. Carrière als trainer Wat niet iedereen binnen SK Berlare weet, is dat Danny een veel groter verleden heeft als trainer. “Eerst ben ik begonnen als speler van SK Berlare toen ik de club mee heb opgericht”, steekt Danny van wal. “Dat was als rebellie tegen het toenmalige FC Berlare. De kleuren rood-wit werden in dat kader gekozen, zonder dat daar enige politieke connotatie aan vasthing.” Na zijn spelerscarrière werd Vanhouwe dus gegrepen door het trainersvirus. “Eenmaal ik de dertig gepasseerd was, begonnen ze waarschijnlijk op mij uitgekeken te raken, dus werd ik de assistent van Chris Gabriëls.” Daar bleef het evenwel niet bij. “Toen we promoveerden en het seizoen erop Chris vanwege de tegenvallende resultaten ontslagen werd, nam ik over en konden we ons toch nog redden. Als hoofdcoach was ik wel geen gemakkelijke, want ik duldde enkel inspraak van mensen die alle trainingen en wedstrijden bijwoonden.” Het ging nadien snel bergop met zijn trainerscarrière. “Via Patrick Orlans, met wiens vrouw ik lesgaf in de school van Evergem, ben ik als assistent-coach van Gilbert De Groote, momenteel hoofd scouting van AA Gent, bij RC Gent-Zeehaven terechtgekomen en mocht ik na promotie in 1e provinciale van het nationale voetbal proeven.” “Helaas, de resultaten vielen tegen en De Groote werd vervangen door Aad Koudijzer en die later door Luc Vanderschommen”, vervolgt Vanhouwe, die even nadien terug hoofdtrainer werd, dit keer van Jong Lede. “Toen Vanderschommen ontslagen werd, bracht zijn opvolger zijn eigen assistent mee. Bij Jong Lede werd ik echter ook al gauw aan de kant geschoven omdat een familielid van iemand uit het bestuur weinig speelminuten kreeg van mij.” Het was meteen ook zijn laatste kunstje als hoofdtrainer, maar als assistent moest dan nog het hoogtepunt uit de trainerscarrière van Vanhouwe volgen. “Op skivakantie belde Vanderschommen mij op. Hij was net aangesteld bij KV Kortrijk dat toen in eerste klasse nog speelde en hij vroeg mij als assistent. KVK kende echter een financieel woelige periode, waardoor we tot de laatste speeldag in degradatienood verkeerden. Toen gingen we naar RSC Anderlecht: wij moesten winnen om niet te degradatie, zij om Europees te halen. We kwamen 0-1 voor, maar verloren uiteindelijk met 3-1. Toen heb ik besloten om te stoppen op voor mij een hoogtepunt, namelijk op het veld van mijn favoriete club.” Toekomst SK Berlare “De degradatie was voor mij een zware klap. Je hebt de club mee opgericht, dus je bent er emotioneel mee verbonden”, zegt Vanhouwe. “Ik scout liever tegenstanders dan dat ik naar mijn eigen club moet kijken, want dat laatste is niet goed voor mijn hart.” Vooral het voorbije seizoen hakte er diep in bij onze scout. “Chris Gabriëls hield mij telkens op de hoogte van de tussenstand, maar elke keer we op achterstand kwamen, wist je dat het voorbij was en wanneer ik te horen kreeg dat we weer kansen aan het missen waren, dan zakte de moed mij in de schoenen”, vertelt Danny. “Gelukkig ben ik niet zo zenuwachtig als de voorzitter van Merelbeke, die per wedstrijd twintig keer rond het veld ijsbeert (lacht).” Toch liggen er volgens hem betere tijden in het verschiet. “Ik merk terug een positief elan binnen de club en ik denk dat we voor komend seizoen toch een mooie ploeg hebben samengesteld. Zo’n Kjell Tolenaars bijvoorbeeld is een moordenaar op het middenveld. Ik zag hem vorig seizoen een paar keer aan het werk en wanneer je zo iemand kan aantrekken, moet je niet twijfelen. Ook Devin De Smet heeft ondanks zijn jonge leeftijd al vier jaar A-kern achter de rug, waarvan enkele in eerste provinciale. Hij weet wat het is om in deze reeks te spelen, in tegenstelling tot jongens die je pakweg van de beloften van eersteklassers haalt. Het zal echter geen makkelijk seizoen worden. Duelkracht zal in veel wedstrijden bepalend zijn.” Ondanks zijn liefde en gedrevenheid voor de club heeft Danny getwijfeld om nog door te gaan. “Ik heb altijd gezegd dat ik niet meeging naar eerste provinciale, maar ja… Ik zal het wel wat rustiger aandoen, zeker nu we met Gregory een nieuwe scout hebben. Het wordt moeilijker te combineren met zijn gezinsleven. Mijn vrouw had graag dat ik op zaterdagavond ging scouten, want dat was haar vrije avond waarin ze graag tijd maakte voor zichzelf. In eerste provinciale zullen wij de enige ploeg zijn die dan speelt, dus zal ik opnieuw ’s zondags weg zijn. Dat vindt ze minder leuk, maar we regelen dat wel (knipoogt).”
1 Comment
12/13/2022 03:38:11 am
Leuk artikel
Reply
Leave a Reply. |
Archieven
Oktober 2019
Categorieën
Alles
|