“Wanneer je niet in de match zit, is het minste wat je kunt doen alles voor de ploeg geven”3/15/2017 Na een seizoen vol blessureleed is Yoran Heirewegh (20) in dit moeilijke seizoen opgestaan als een van de groeibriljanten van het huidige SK Berlare. Tijdens de wedstrijd kijkt hij niet op een kilometer meer of minder. Een eigenschap die de supporters maar wat graag appreciëren, getuige zijn verkiezing tot beste speler van de tweede speelronde. Vorige zaterdag leden we een pijnlijke 1-5-nederlaag tegen Jong Lede. Niemand in de spelersgroep had daar waarschijnlijk rekening mee gehouden? Heirewegh: “Nee, tuurlijk niet. We moesten deze wedstrijd absoluut winnen om een goede zaak in het klassement te doen. Iedereen in de spelersgroep en de trainersstaf had nochtans het gevoel klaar te zijn voor deze wedstrijd, maar het was weer een wedstrijd zoals zovele dit jaar waarin het absoluut niet meezat.” Tijdens de rust moeten we altijd met een voorsprong de kleedkamer ingaan, wat maakt dat de einduitslag niet de juiste weergave van het spelbeeld was. Toch wordt na de match enkel naar de naakte cijfers gekeken. Hoe is die afstraffing dan toch tot stand gekomen? “Op cruciale momenten ontbrak het ons aan scherpte in alle linies. We wonnen ook te weinig duels, raapten weinig tweede ballen op, we maakten onze kansen niet af,… Tel daarbij op dat zij uit elke doelrijpe kans een doelpunt wisten te puren en dan kom je tot deze harde realiteit.” De sfeer in de kleedkamer daalde tot onder het vriespunt. “Klopt. Iedereen was zwaar teleurgesteld en kwaad. Logisch ook, want het resultaat voelde als een vernedering aan.” Is er nog geloof in de redding? “(zelfverzekerd) Ja! Deze week hebben we in de kleedkamer de koppen bij elkaar gestoken, een goed gesprek gehad en we moeten er gewoon nog in geloven, anders blijven we beter gewoon thuis.” De volgende wedstrijd kondigt zich als moeilijk aan: een verplaatsing naar FC Pepingen, dat hier in de heenronde met 0-3 kwam winnen. “Hoewel we weten dat het een lastige klus wordt, gaan we als één hecht blok naar daar en we geloven wel dat we daar iets kunnen rapen. Pepingen is wel een complete ploeg, de beste tegen wie we naar mijn mening al gespeeld hebben dit seizoen. In de heenmatch werden we dan ook totaal overklast. Op Ingelmunster bewezen we echter dat we onze voet naast de toppers kunnen zetten. Alleen misten we daar wat geluk om met een goed resultaat naar huis te gaan, voornamelijk in de afwerking.” Kun je je parcours van de jeugd tot nu bij SK Berlare schetsen? “Tot de U12 was ik aangesloten bij Vigor Hamme, waarna ik voor twee seizoenen naar SK Beveren trok, toen ze nog in tweede klasse speelden net voor ze de fusie met Waasland aangingen. Toen besloot ik naar Lokeren te gaan om mijn opleiding te vervolledigen, maar toen ik doorhad dat ik niet verder dan de beloften kon raken, besloot ik twee jaar geleden naar SK Berlare te gaan. Ik hoorde viavia dat SK Berlare een goede club voor mij zou zijn en na een goed gesprek met Bert De Meyer besloot ik hier mijn eerste stappen in een A-kern te zetten, hoewel ik ook naar andere clubs kon zoals bijvoorbeeld Sint-Niklaas.” Vorig seizoen was jouw eerste seizoen in de A-kern, maar dat ging quasi volledig de mist in door een zware blessure. “Klopt, meer bepaald een blessure aan de patellapees. Het was best wel zwaar aangezien ik voortdurend herviel. Twee trainingen meedoen, waarna ik opnieuw herviel enzo… Om komaf te maken met die blessure besloot ik een lange revalidatie te ondergaan met onder meer schoktherapie, waardoor ik ook de voorbereiding en het begin van de competitie aan mij voorbij moest laten gaan. Een jaar om snel te vergeten…” Ondanks het blessureleed haal je dit seizoen nochtans een hoog niveau, getuige daarvan de eerste plaats in de verkiezing van supportersclub Red en White tot beste Berlarenaar van de tweede seizoensronde. Wat doet dat met een jonge speler om zo gewaardeerd te worden door de eigen aanhang? “Dat is heel leuk om te horen. De steun na zo een jaar vol blessures doet mij veel deugd. Mijn band met de supporters is heel goed en ik maak graag plezier met hen. Dit is het eerste seizoen waarin ik eindelijk kan tonen wat ik in mijn mars heb en dat ik daar zo snel voor beloond word met die bekroning, maakt mij gelukkig.” Veel spelers zouden hun goede vorm misschien verzilveren met een transfer, maar je was een van de eersten om bij te tekenen. Wat maakt dat die keuze om hier te blijven zo makkelijk was? “Ik voel mij goed bij SK Berlare. Spelers, trainers, supporters steunen mij enorm. Ik ben ook enorm dankbaar voor de kansen die ik bij deze club gekregen heb. Het heeft dan ook geen moment door mijn hoofd gespeeld om volgend seizoen andere oorden op te zoeken.” Wat zijn jouw kwaliteiten als speler? “Mijn mentaliteit is mijn grootste kwaliteit. Wanneer je beseft dat je niet in de match zit, is het minste wat je kunt doen alles voor de ploeg geven. Op technisch vlak is ballen recupereren mijn sterke punt en die nadien goed inspelen op een ploegmaat om niet meteen balverlies te lijden.” Geen sterke punten zonder werkpunten uiteraard. Kun je die eens opnoemen? “Meer rust aan de bal brengen en vooral – en dat is het stokpaardje van de trainer – meer coachen op het veld.” Dat moet niet evident zijn om op jouw jonge leeftijd spelers als Preben Delclef, Gauthier Lauwers en Henri Munyaneza, die jarenlang op een hoger niveau gespeeld hebben, instructies te geven. “Toch wel hoor, want de spelersgroep aanvaardt het wanneer ze gecoacht worden, zelfs al is dat door een jonge speler als mij. Ik heb daarover met de trainer al gesprekken gevoerd. Hij vindt dat de centrale as, en zeker de positie van verdedigende middenvelder, de ploeg sturing moet geven. Naar zijn mening maakt leeftijd niet uit en is het niet omdat ik een jong manneke ben dat pas komt piepen dat ik mij niet moet laten gelden.” We gaan het gesprek eindigen met een positieve noot voor de supporters. Zij hebben na zaterdag een slag van de hamer gekregen. Welke boodschap kan jij vanuit de spelersgroep meegeven waarom SK Berlare alsnog niet zakt? “Na het groepsgesprek deze week hebben we met z’n allen gezworen nog meer voor elke meter te knokken. Het is nog niet voorbij, want we hebben nog matchen tegen rechtstreekse concurrenten voor de boeg en we beseffen dat daar geen excuses meer gelden. Het geloof in de redding is zeker nog aanwezig!”
0 Comments
Leave a Reply. |
Archieven
Oktober 2019
Categorieën
Alles
|