“Noem mij geen voorzitter van Red en White, want alle vier de bestuursleden staan voor mij op dezelfde hoogte.” Het tekent Patrick van Driessche, op SK Berlare beter of zelfs alleen maar bekend als Patjen. Hoewel hij zijn hart, ziel én tijd ten volle in de club steekt, minimaliseert hij zijn eigen persoon. Toch is hij de ideale man om als spreekbuis van dé SKB-supporter te fungeren. Hoe lang ben je al verbonden aan SK Berlare? “Ik heb de volledige historie van de club meegemaakt. Dat moet van mijn 12 jaar geleden zijn en ik was hier zelfs nog als jeugdspeler aangesloten en ben altijd naar de wedstrijden komen kijken wanneer ik kon.” Zijn er bepaalde seizoenen of wedstrijden die in die periode eruit springen? “Een thuismatch tegen Serskamp in derde provinciale vertel ik nog regelmatig na. We stonden met 0-1 in het krijt met nog een kwartier of twintig minuten op de klok en op de koop toe moesten we maar met negen man verder. Iedereen de kantine in, ervan overtuigd dat het kalf verdronken was. Niemand stond nog buiten naar de wedstrijd te kijken! Stormde na een tijdje iedereen opeens naar buiten! Blijkbaar stond het toen 1-1 en we wonnen uiteindelijk nog met 2-1! Met dank aan Jan Berkens. (over die befaamde match: zie noot aan einde interview) Ook een wedstrijd tegen Tamines zal mij altijd bijblijven. Dat was een match in de eindronde om degradatie te ontlopen. We wonnen niet alleen met 7-3, maar ik herinner me een doelpunt van Ben Ahmed, waarbij hij de hele rechterflank aan flarden dribbelde en zo scoorde. Nog nooit zo een goal live meegemaakt! Wanneer ik een memorabel seizoen moet vernoemen, dan denk ik in de eerste plaats aan het eerste seizoen onder Herman als voorzitter. Er was geen ploeg samengesteld en er moesten ternauwernood jonge gasten bijeengezocht worden, aangevuld met de routine van Koen Schockaert en Tjörven De Brul. Op die manier werden talenten als Kenneth Pauwels, Ward Copers, Dieter De Wilde en Jesse Brouwers ontdekt.” Nu naar de huidige situatie: een stunt op Pepingen moest het begin worden van de remonte, maar helaas: thuis bleek SK Ronse te sterk voor ons. De supporters waren waarschijnlijk teleurgesteld? Patjen: “Goh, dat viel al bij al nog mee. Ik had de reacties na de match slechter verwacht. Ik heb zowel ontgoocheling als gelatenheid ervaren. De wedstrijd op Pepingen zorgde voor een golf aan positieve commentaren en de supporters verwachtten elf spelers die met het mes tussen de tanden speelden, aangezien na die stuntzege een nieuwe zege tegen Ronse ons meer ademruimte zou verschaffen voor de verplaatsing naar Wervik van komende zaterdag.” Hoe verklaar je het verlies? (denkt na) “Moeilijke vraag… Ik weet het eigenlijk niet goed. Veel spelers waren tijdens de week ziek. Ligt het daar misschien aan? In de eerste helft kregen we de betere halve kansen via onder meer Henri. Ook stichtten we gevaar door de goed getrapte corners van Gauthier Lauwers. Het verschil tussen beide ploegen lag er hem in dat Ronse directer speelde, terwijl wij teveel met de bal liepen. Twijfels bij de spelers? Misschien wel ja.” Op Pepingen verwachtte niemand de drie punten, maar toen die er toch kwamen, verwachtten de spelers misschien dat die lijn werd doorgetrokken, hoewel Ronse veel hoger staat? “Maar het is toch juist omdat ze daar die drie punten pakten dat ze bevrijd zouden kunnen voetballen afgelopen zondag? Dan moet je laten zien dat die winst geen toeval was en moet die lijn doorgetrokken worden.” Na zondag is onze ziekenboeg voor Wervik nog wat groter geworden. Heb je er nog vertrouwen in? “Oh ja! Ik ben ervan overtuigd dat we daar gaan winnen. Ik ga echt niet uit van puntenverlies. Ik heb 100% vertrouwen in een goede afloop.” Het wordt zowat de wedstrijd van de laatste kans. Ideaal zou zijn dat de spelers aangemoedigd worden door een hele groep supporters. Waarom moeten ze de verplaatsing maken naar West-Vlaanderen? “Ik verwacht veel meegereisde supporters daar. Niet alleen met de supportersbus, maar ook met de auto. Ik roep iedereen op om aanwezig te zijn: de club SK Berlare en de spelersgroep hebben hun steun hard nodig. De spelers moeten ook beseffen dat we zo’n verre verplaatsing maken om hen door dik en dun te steunen, niet om hen af te breken! Een supporter die zo ver rijdt, gaat die kilometers trouwens niet afleggen als hij of zij ervan overtuigd is van een slechte afloop.” Hoe zou je de doorsnee SKB-supporter kunnen omschrijven? “Heel kritisch! Maar ze zouden door een muur gaan voor hun spelers. Ze kunnen de hele wedstrijd op de spelers sakkeren, maar bij wijze van spreken een kwartier nadien alles vergeten zijn en een pint met hen drinken in de kantine. Soms zijn ze misschien te kritisch, maar uiteindelijk betalen ze ook veel geld voor een volledig seizoen voetbal.” Hoe is de supportersclub ontstaan? “Red en White is opgericht op 9 juni 2010. De nood aan dergelijk initiatief kwam er in het eerste seizoen met Yves Van der Straeten aan het roer als trainer. We werden toen ingedeeld in een reeks met quasi allemaal Henegouwse clubs. Voorzitter Herman Nissens heeft na dat seizoen gezegd dat hij niet meer wou dat de supporters zo ver met hun eigen wagen moesten rijden om hun favoriete club aan het werk te zien. Daarop heb ik aan Bert De Meyer mijn intenties kenbaar gemaakt om een supportersclub op te richten en hij reageerde meteen enthousiast. Red en White werd niet opgericht uit winstbejag. Voor het geld dat de mensen neertellen, moeten ze naar mijn mening ook iets in de plaats krijgen. De eerste initiatieven waren een gratis inkomkaart voor de eerste en laatste verplaatsing en tijdens die laatste uitwedstrijd ook een cavabus in te leggen. In een later stadium zijn daar voor de vrouwelijke en mannelijke leden apart ook een Ladies Day en een mannenavond bijgekomen.We zijn gestart met een ledenaantal van 200, maar dat brokkelt af. Het leven wordt duurder, mensen letten meer op hun centen en dan laten ze hun lidgeld vallen. In het begin hadden wij ook veel meer jeugdspelers uit Berlare zelf en zij en hun ouders gingen geregeld mee op verplaatsing. Historisch gezien hebben wij als club die komt uit provinciale ook geen bustraditie. Een club als Eendracht Aalst krijgt elke uitwedstrijd zes à zeven bussen vol, maar wij komen rechtstreeks uit vierde provinciale.” Zorgt die wekelijks ingelegde bus er dan ook automatisch voor dat SK Berlare verhoudingsgewijs veel supporters kan optrommelen voor de uitwedstrijden? “Zeker. Andere clubs hebben ook al verteld dat ze graag met SK Berlare in dezelfde reeks ingedeeld worden. We staan zelfs bij sommige clubs bekend als het rood-witte legioen omdat we al met twee supportersbussen zijn afgekomen!” Blijven enkele verplaatsingen als memorabel in jouw geheugen gegrift staan? “Onder meer Racing Mechelen. Die ploeg speelde tegen ons kampioen, dus we konden met die mannen hun titel meevieren. Ook de eerste verplaatsing met cavabus zal ik mij altijd blijven herinneren. Dat was tegen Harelbeke en we wonnen daar met zware cijfers… 1-5 of 0-5, ik weet het niet meer precies. La Louvière was ook mooi. Niet alleen vanwege het Tivolistadion, maar ook omdat ze niet lang daarvoor bekerwinnaar waren en we daar met 1-2 zijn gaan winnen. Dat pakte mij toch op dat moment. Ik wil daarbij ook vermelden dat ik heel trots ben op SK Berlare en naar mijn mening moet iedere Berlarenaar fier zijn op de club. Er zijn weinig gemeentes als de onze die kunnen zeggen dat ze voor het negende seizoen onafgebroken in de nationale reeksen spelen! Daarbovenop zorgt de club voor een positief effect op de gemeente. Afgelopen zondag nog: veel supporters van Ronse zijn speciaal vroeg vertrokken om eerst nog het Donkmeer te bezoeken. Dankzij SK Berlare!” Zijn er daarentegen verplaatsingen die je liever niet meer doet? “In Wallonië hebben wij niets te zoeken, maar door die hervormingen is dat ook niet meer mogelijk dat wij met Waalse clubs in onze reeks zitten. Voor de rest hebben wij nooit negatieve ervaringen gehad. Kan ook eigenlijk niet. Onderling tussen onze supporters smeden die verplaatsingen vriendschapsbanden voor het leven. Ongelofelijk hoe je op een supportersbus zoiets kun losmaken. Het zou een ramp zijn moesten we degraderen en die verplaatsingen daardoor wegvallen. Je kan nog wel een bus inleggen naar bepaalde uithoeken van de provincie, maar voor de rest… (wordt stil) Nee, degradatie betekent waarschijnlijk het einde van de supportersclub. Ik hoop dat de spelers voor de supportersclub er alles aan gaan doen om zaterdag te winnen. De club hoort ook gewoon thuis in nationale. Het is een heel belangrijke dag voor de club.” Veel supporters willen voor de clash van zaterdag nog iets tegen de spelers zeggen. Niemand dan jij is beter geplaatst om het woord tot hen te richten. Wat wil je hen in naam van de SKB-supporter nog meegeven? “Kort maar krachtig: ga ervoor, speel voor die Puit op jullie borst en houd ons alsjeblieft in nationale!”
3 Comments
QMER HERREMANS
3/31/2017 02:22:01 pm
Aan Patrick,
Reply
Van Driessche Patrick
4/1/2017 02:34:20 am
Dag Omer,bedankt voor je reactie.Maar ik wil je toch melden dat ik het niet alléén ben die zich ten volle inzet voor de supportersclub.We zijn met 4 bestuursleden die zich allemaal inzetten om van de supportersclub het beste te maken.Natuurlijk mogen we ook de leden niet vergeten,die van in het begin vertrouwen hadden in de supportersclub.Met "waarschijnlijk" bedoel ik niet dat de supportersclub zal stoppen,maar als er een degradatie komt zal het bestuur van de supportersclub alles eens moeten herbekijken of het mogelijk is om verder te doen.Groeten.
Reply
OMER HERREMANS
11/10/2017 09:44:00 am
Beste Patrick,
Reply
Leave a Reply. |
Archieven
Oktober 2019
Categorieën
Alles
|