“Voor de Vlamingen ben ik een Nederlander, voor de Nederlanders een Vlaming.” Aan het woord is Angelo Nijskens, Hulstenaar – wij zullen hem dan zo maar noemen-, en ondertussen toch al bezig aan zijn derde seizoen bij SK Berlare. Toch heeft hij in die periode nooit echt in de schijnwerpers gestaan. Liever laat hij zijn spelers op het veld de eerste viool spelen. Tijd om daar even verandering in te brengen. Na de 2-1- zege tegen Wolvertem is SK Berlare al 6 wedstrijden ongeslagen. Een schril contrast met de voorgaande magere 1 op 27. Vanwaar komt die plotse ommekeer? Nijskens: “Aan de voorbereiding op het huidige seizoen heeft het in ieder geval niet gelegen. We hadden namelijk aan het begin van het seizoen een goede stage in de Ardennen achter de rug, net als het vorige seizoen waarin we sterk presteerden. Aan het begin van de competitie kregen we echter af te rekenen met blessures. De eerste wedstrijd waren dat er al drie, maar naarmate de wedstrijden volgden, liep dat aantal zelfs op tot acht à negen afwezigen. We kenden in die negen mindere wedstrijden ook de nodige pech met nipte nederlagen door tegengoals in de laatste minuut tegen achtereenvolgens RFC Wetteren en FC Lebbeke. Deze penibele situatie was voor mij een nieuw gegeven, maar gelukkig zijn de spelers rustig gebleven en hard blijven werken. Ook moet ik de voorzitter bedanken die precies wist waarmee we bezig waren en ook niet in paniek sloeg. Nu zijn we stilaan uit het dal aan het kruipen, maar het is toch zaak om één à twee nieuwe spelers bij te halen, want we hebben nog steeds vier langdurig geblesseerden en de situatie kan opnieuw snel omslaan met schorsingen en blessures, zoals we aan het begin van het seizoen gemerkt hebben.” Komende zondag spelen we op het veld van FC Mariekerke. Wat mogen we van die ploeg verwachten? “Het is een geroutineerd elftal met ongeveer zeven à acht spelers ouder dan 30 jaar. Met Ahmed Sababti hebben ze ook een hele goede speler rondlopen, die ons in de heenmatch pijn heeft gedaan.” De heenmatch eindigde op een zware 0-5- nederlaag. Merk je dat de spelers uit zijn op revanche? “Dat spreekt voor zich. We hadden het geluk in die wedstrijd ook niet mee: Wilson Kabera kreeg rood en op de koop toe vielen Arne Dugardeyn en Birger Longueville uit met een blessure en je zag de kopjes daardoor zienderogen naar beneden gaan. We mogen echter tevreden zijn dat we zo een hecht team hebben en met het niveau dat we de laatste weken halen, zal elke ploeg uit deze reeks het moeilijk hebben tegen ons.” Wat zijn de sterke punten van deze spelerskern en waarin kunnen de spelers nog verbeteren? “Deze spelers voelen zich niet te goed om hun truitje nat te maken. We hebben echt een hechte groep, zowel op als naast het veld. Wat beter kan, is het afwerkingspercentage. We creëren veel kansen, maar komen te weinig tot scoren. Dat is echter geen verwijt naar de spelers, want onze achilleshiel ligt op de flanken. Vorig seizoen waren Bayram Cürükcu en Lorenzo Heirwegh alleen al verantwoordelijk voor een doelpunt of 20, terwijl het merendeel van de goals nu enkel van Henri Munyaneza moet komen. Bayram is namelijk voor de rest van het seizoen out, Lorenzo is vertrokken en diens vervanger Gérard Lifondja zijn we kwijt door blessure.” Wat mogen we nog van SK Berlare dit seizoen verwachten? Rond welke plaats zou je willen eindigen? “Dat is moeilijk te zeggen in deze competitie. Twee weken geleden stonden we op een degradatieplaats, terwijl we nu in de middenmoot staan. Laat het er ons op houden dat, indien we gespaard blijven van verdere blessures en we nog de nodige vervangers kunnen binnenhalen, we een zorgeloos seizoen kunnen draaien.” Waarvoor staat de trainer Angelo Nijskens? Wat is jouw stempel op dit elftal? “Ik denk dat ik een homogeen geheel kan kneden, een goede sfeer binnen een team weet te creëren en dat ik de spelers op hun beste positie uitspeel. Toen ik hier drie seizoenen terug aankwam op de club, hadden we 5 op 36 gehaald. Iedereen binnen de club had het scenario voor eerste provinciale al uitgetekend, maar daar was ik het niet mee eens. Ik vond dat wij namelijk een degelijke groep hadden met kwaliteitsvolle spelers. We hebben ons ternauwernood kunnen redden en het seizoen daarna was gewoon geweldig met onze knappe plaats in de top-5.” Het is een voetbalcliché dat Nederlandse coaches graag jonge spelers kansen geven om ze zo beter te maken. Bij SK Berlare hebben met name Niels De Wolf, Yoran Heirewegh en Corneel Casier onder jou regelmatig speelkansen afgedwongen. Wat is jouw aandeel in hun ontwikkeling? “Het is belangrijk dat zulke jongens meteen in de groep worden opgenomen en dat ze voelen dat ze het vertrouwen van de trainer genieten. Corneel heeft dit seizoen al enorme stappen gezet. Yoran is niet meer weg te denken uit de basisploeg en heeft vorige wedstrijd tegen Wolvertem naar mijn mening zijn beste wedstrijd gespeeld. Daarnaast is Niels –ondanks zijn blessure vorig seizoen - ook stilaan aan de poort aan het kloppen om het Jelle zo lastig mogelijk te maken.” De jonge generatie supporters kent Angelo Nijskens enkel als trainer van SK Berlare, hoewel je toch maar liefst negen seizoen gevoetbald hebt in het eerste van Sporting Lokeren. Wat voor een speler was jij?
“Eerder een 9,5 dan een diepe spits. Mijn sterkte lag in mijn dribbelvaardigheid, mijn kap- en draaibewegingen en ik was ook snel op de eerste tien meters.” Wil je in je verdere carrière nog iets specifieks bereiken? “Nee, want er is niets mooiers dan zelf op het veld te staan. Vraag jeugdspelers wat ze later willen worden en bijna allemaal zullen ze antwoorden dat het hun droom is om prof te worden. Op dat vlak heb ik het geluk gehad dat ik van mijn hobby mijn beroep heb kunnen maken. Als trainer zou het natuurlijk altijd leuk zijn om kampioen te worden, maar je moet realistisch genoeg zijn om te weten dat dit niet bij elke club kan. Laat het er ons op houden dat ik telkens het maximale uit mijn spelers probeer te halen.” Naast trainer ben je ook scout geweest van onder andere KV Kortrijk. Was dat een bewuste keuze? “Nee, op een dag belde de toenmalige sterke man Jean-Marc Degryse (die ondertussen overleden is, bds) mij toevallig met de vraag of ik bij KVK scout wilde worden om individuele spelers te screenen. Daarvoor moest ik wel bereid zijn om ver te reizen. Gedurende de vijf jaar dat ik bij die club actief was, ben ik maandenlang in Afrikaanse landen als Nigeria, Kameroen en Congo geweest." Welke “witte raven” heb je daar dan mogen ontdekken? “In Kameroen heb ik de huidige spits van FC Porto, Vincent Abubakar, gescout. Ook Edgar Nicaise Salli en Emmanuel Badu, momenteel actief bij respectievelijk FC Nürnberg en Udinese, ben ik tijdens die scoutingstrips op het spoor gekomen. Voor Jordan Ayew van Aston Villa, die mij destijds bij een wedstrijd van de U17 in Rwanda opgevallen was, heb ik mij bij KV Kortrijk sterk gemaakt, maar die deal is afgesprongen omdat ze de transfersom toen te hoog vonden. Van die mening zijn ze waarschijnlijk ondertussen afgestapt (lacht). Buiten Afrika heb ik ook Ivan Perisic naar Kortrik willen lokken toen hij nog bij de reserven van Sochaux speelde, maar dat dossier is een half jaar blijven liggen, waarop hij naar SV Roeselare is getrokken en zo jaren later bij Inter Milaan is terechtgekomen.”
0 Comments
Leave a Reply. |
Archieven
Oktober 2019
Categorieën
Alles
|